Gün batarken okyanus sahili tadındaki Sarıkum kumsalındaki manzarada mavinin tüm tonları adeta dans ediyordu. Dalga sesleri figürlerine ritim tutarken, her ritimde kumsala resim çiziyordu sanki. Hamsilos Fiyordu’nda ise koyun ardından batan güneşin sıcaklığını hala iliklerine kadar hissedebiliyordu. Güneşin doğuşunu düşündü, alacakaranlığı yaran ışıkların denizin üzerinden geldiğini hayallerken aydınlığa eriştiğini hissetti. İnceburun’da en uçtaki kayalara meydan okurken dalgalar, ileride yunuslar birbirleriyle şakalaşıyordu. Akliman’da balıkçılar rızıklarını bekliyordu maviden. Sinop sahilinin her anı hayatın içindendi zaten. Denizle şehri bağlayan, doğal oluşumuyla Sinop’a liman şehri denilmesini sağlayan Sinop Limanı da mavinin yaptığı dansın güzelliğinden nasibini alıyordu. Belki bu dansa Kurvaziyer gemilerinden turistler de eşlik ederdi, kim bilir?
.jpg)
